٭ همانطور كه تو شب باروني قطار اولد ساويلا در حال حركت بود
مردي با باروني خيس در بين راهرو قطار ظاهر شد.
كلاهشو تا ابرو هاش پايين كشيده بود و عينك گرد تيره اي به چشماش زده بود،
يقه كتش رو هم بالا داده بود و دستاشو توي جيباش كرده بود. با آرومي از كنارم رد شد
صداي پيرزني از دور ميومد : قتل، مرگ، يه جنازه،
مرد با لگد در آخر واگنو باز كرد و نگاهي به من كرد و پريد ؛
موقع اين حركت باد پالتويش رو تكون مي داد و خيلي پر شكوه به نظر مي رسيد.
دستي به چمناي خيس كشيد و بو كرد و رفت.
Link